Kerstmis in France

Lieve allemaal,

Kerst in Frankrijk: anderhalve maand van tevoren worden de eerste rijen in de supermarkt gevuld met chocolade. Werkelijk waar, de rode en gouden verpakkingen springen je tegemoet. Hele dure kerstuitvoeringen van ieder merk kondigen aan dat hét eetfestijn van de Fransen eraan komt en dat de portemonnee en jijzelf in de voorbereiding best iets lichter mag worden.

Niet lang na de komst van de chocoladehemel volgden de cadeaus. La Reine de Neige, ons met haar gigantische alien-ogen beschouwend, is gedrukt op alles van ondergoed tot waterflesjes. Speelgoed zo groot als de kinderen zelf, vanwege de test-knoppen nu al door de winkel schallend met mechanisch enge stemmetjes. Vooral kinderen krijgen er enorm veel cadeaus. Net zoals met Sinterklaas in Nederland, geloven ze dat de Kerstman echt bestaat en door de schoorsteen pakjes laat vallen. Mijn buurmeisje vroeg zich af, nadat haar een enorm omslachtig verhaal verteld werd over het hoe door hun kachelpijp, waarom de Kerstman niet gewoon kon aankloppen. Het blijft een idioot gebeuren, wij volwassenen die kinderen bewust naar ontgoocheling toewerken. Misschien is de magie ook voor ons nuchter ouder volk een welkome afwisseling.

Voor de volwassenen draait Kerst hier in Frankrijk zoals gewoonlijk om eten. Zelfs met de ogen dicht kun je een week van tevoren de kerstinkopen doen. Het speelgoed dringt zich tegen de chocolade aan en grote koelkasten staan er voor in de plaats. Eerste koelbak: zalm, visseneitjes (geen echte kaviaar, maar net zo smerig) en garnalen. Tweede koelbak: ganzenlever, eendenborst en kwartel. Derde koelbak: Bayonne ham, vissmeerseltjes en kant en klare torentjes met weer andere beesten erin. Grijpend om je heen heb je bij die laatste bak direct zompige toastjes te pakken en twee flessen champagne. Bij de vis-afdeling kun je emmers vol oesters, mosselen en St-Jaques schelpen krijgen, snel langs de groente afdeling voor alleen aardappels of een grote schaal geconfijt fruit en noten (typisch van hier?) en hops naar de kaasafdeling waar koelbak vier tot de nok gevuld is met de meest verschrikkelijk stinkende, maar verrukkelijke kaasjes. Niet eerder heb ik zo snel mijn boodschappen kunnen doen. De groente-afdeling praktisch voor mij alleen, rollade te normaaltjes en een pak wijn is geen gezicht met kerst, dus voila, ik was vlug voorzien.

Kerstavond aten we samen met onze Franse buren. Zij haar traditionele gerechten, ik een rollade met cranberrysaus en groenten. Bijna vielen ze van hun stoel omdat ze mijn rollade zooo lekker vonden, dat zelfs de kwartels onaangeraakt bleven. Ook had ik heerlijke bonbonnetjes gemaakt, met ganache en geconfijte sinaasappel/cranberry/amandelprutje erin. Mijn hemel, het kwam niet eens uit een gouden verpakking en het was nog lekker ook! Misschien zijn onze buren enorm behoudend Frans, want ik kan ze altijd verbazen dat hoewel ik Nederlandse ben en onze ‘echte’ keuken niet heel spannend, we een arsenaal aan wereldkeukens kennen en beproeven. Nooit een discussie aangegaan, maar jeetje, als alles zo enorm om eten draait in een cultuur, moet dat niet op een gegeven moment nieuwsgierigheid opwekken naar meer, nieuwe smaken? Misschien over 20 jaar eten we hier met kerst pas iets pittigs of iets fris. Toch was het leuk om eens op zijn écht Frans kerst te vieren. Als ik niet op mijn moeders hondjes had gepast, was ik waarschijnlijk pas om 3 uur ’s nachts naar huis gewaggeld, hoewel we daar toch echt al om 18uur binnenstapten.

Kerstdag aten we bij onze Engelse vrienden. Zelfs de Engelsen eten wat mij betreft lekkerder. Natuurlijk was er de traditionele droge kalkoen, maar ook heerlijk scherpe mierikswortel met roastbeef, rijke chutney, vijf verschillende groenten, geroosterde aardappeltjes en échte kerstpudding (cake, wat is dat toch met die Engelsen die alles pudding noemen??). Daarbij hebben we, mogelijk traditioneel Engels, enorm veel wijn, port en likeurtjes genuttigd wat het een heel gezellig kerstfeest maakte.

De dag na kerst stond de hele meuk; chocola, cadeaus en vlees alweer in de aanbieding. Het maakt een beetje treurig, de hoeveelheid dat er weggegooid zal zijn. Overvloed is niet zo Kerstig vind ik, la Reine de neige nog minder, maar ze heeft wél de winter gebracht en daar ben ik haar dankbaar voor. Het is ijzig koud in de nacht, we hebben geen water meer in de caravan, maar de zonnige dagen waarin ik met rode neus en wangen wandelingen kan maken door onze wit bevroren ‘achtertuin’ zijn betoverend mooi. Daarbij gaat onze verbouwing nu heel wat sneller en kan ik iedere dag wel íets doen voor ons toekomstige huis. Genoeg om dankbaar voor te zijn dus en meer dan genoeg om naar uit te kijken!

Veel liefs en nogmaals een gelukkig nieuwjaar!